gece

Sessiz bir gece uğultusu… Saat on iki buçuğu geçmiş… Sadece yoldan geçen arabaların tekerleklerinin yolda çıkardığı ses, hafif bir rüzgar ve o yoldan geçen birkaç insanın hızlı adımlarla giderlerken konuştukları geliyor kulağıma.


Bir bankta oturmuş, üşüyor ve bekliyorum… O gelecek… Buna inanıyorum. Hissediyorum, gelecek…


Biliyorum işte, gelecek. Sormayın nereden bildiğimi; çünkü ben de bilmiyorum. Ama hissediyorum… ve… üşüyorum…


Gece daha da kararmakta ve ay ışığı da bulutların arasında gizlenmekte. Yıldızlar bu gece, daha önce hiç görmediğim kadar çoklar sanki. Gözlerimi yukarıya dikiyorum… derin bir nefes alıyorum… veriyorum…


Üşüyorum…


Gelecek, biliyorum. O, sevdiğim, kahverengi gözlüm, kahverengi saçlım, güler yüzlüm; o, beklediğim, sadece onu sevdiğim, içimde onu hissettiğim… o… adını sormayın işte… o, sadece o…gelecek…


Düşüncelere dalıyorum. Bir tanesinde onu görüyorum; ortaokulda ona İngilizce sınavında kopya verirken yakalanan beni görüyorum sonra da. Sonra da başka bir düşünce cereyan ediyor beynimde; yine ortaokulda, üstelik Tatilya’da; kısa bir anı: Koşarak önümden geçiyor, iki ya da bir kere. Belli ki “alabora”ya binecek. Sonra başka bir anı ve sonra da yine başka bir anı. Hepsi de en fazla sekizinci sınıftayken.


Artık saatler daha da geç olmakta ve o gelmemekte… Umutlarım artık bir bir tükeniyor… Görüntü buğulaşıyor… Sanki… sanki bir şey beni yukarıya doğru çekiyor… sanki ruhum bedenimden ayrılıyor… ve sanki artık hiçbir şey göremiyorum… Hissedemiyorum… Onu bekliyorum… Üşümek mi?.. hissedemiyorum… Bana söz vermişti… daima bekle demişti. Ben de öyle yapacaktım; yani ölsem bile bekleyecektim. Sonsuza kadar… Bekleyeceğim… bekleyeceğim… bekleyeceğim… Sonra gözlerim az bir şey aralanıyor… Bir şey hissediyorum… Çok güçlü bir şey… Çok güçlü bir duygu… Bu olsa olsa… evet olsa olsa… bu… AŞK… O geldi… onu gördüm… evet geldi işte! İşte! İşte! İşte! İşte! İşte… Kahverengi gözler, kahverengi saçlar… sonra bir kadın sesi… yeşil bir ova… serin bir rüzgar… hissetmek ve hissetmemek arasındaki, o uyuşuk duygu…


Sonra anlıyorum… Artık… yaşamıyorum…


AŞK VE RUH… BEDENİMDEN AYRILIYOR…