günes terk ediyor gökyüzünü

tarafından Misafir 4th Kasım 2008, 16:40

Goz alabildigine MAVI olan gokyuzu yava$ yava$ kizila boyaniyor.
Daha sonra ise karanlik kaplayacak heryeri, o guzel cezbedici kizillik siyaha birakacak yerini yava$ yava$.
Yer ve gok tamamen siyaha boyandi sonunda.
Karanlik sardi heryanimi ve vakti geldi yuzumdeki mutluluk maskesini cikarmanin.
Gun boyu suratimda olan o sahte tebessumu bir kenara firlatmanin vakti geldi.
Karanlik sararken usul usul her yanimi kacmiyorum ondan.
Hickiriklarim gecenin sessizligini bolerken ben daha cok sariliyorum karanliga.
Gun boyu o yalanci maskenin altindan yuregime akan gozya$larim islatiyor artik suratimi.
Biraz u$uyecek olursam gecenin ayazinda daha cok sokuluyorum karanligin koynuna.
Artik mutluluk maskem yok suratimda, artik o maskenin arkasindan gizlice akmiyor gozya$larim.
Karanlik beni terkedene dek hickiriklarim gecenin sessizligini bolmeye devam edecek.
Cunku herkesin guclugu bildigi bende kaybedince son kalemi, hep kaybeden ben olunca kadere kar$i, mutluluk ellerimin arasindan kayip gidince defalarca ve artik gucum yoksa onu kovalamaya birakiyorum kendimi karanliga.
Karanliklarin en koyusuna sarilip her gece, her damla gozya$imla binlerce kez sitem ediyorum zalim sevdigime.
Herkesin guclu bildigi ben de yitiyorum her gece karanliklarda.
Ta ki gune$ dogana dek, ta ki aydinlik karanligi bir kez daha malup edene kadar takmiyorum o yalanci maskeyi suratima.
Gun i$igi vuruyor gecenin sonunda yuzume, artik di$ari cikma zamani, insanlara mutlu gozukme zamani.
Bo$ver, hadi tak o lanet olasi maskeyi suratina, birak herkes mutlu bilsin seni.
Gece oldugu zaman anlatirsin derdini doya doya zifiri karanliga, birak o sarsin seni $efkatli kollariyla.
Nasilsa seni saran, anlayan yok ondan ba$ka