gercek bi ask öyküsü ( sevdiğin ama ayrıldığında aklından geçeni ne güzel anlatmıs )

hani bir yağmur yağar da bazen..birden aklınıza uzun zamandır haber alamadığınız ne yaptığını bilmediğiniz eski sevgiliniz gelir.
arayıp aramama arasında gidip gelirsiniz. içinizden bir ses 'ara' demektedir ve o ses giderek yükselmektedir.telefon ellerinizdedir numarası aklınızda.dayanamaz dokunursunuz tuşlara..
belki oda sevinmiştir sesinizi duyduğuna.'nasılsın' diye sorarsınız ama aslında merak ettiğiniz şey 'bensiz nasılsındır'.
duyduğunuz ses öyle tanıdıktır ki güven verir size.birlikte paylaştığınız anılar birer birer geçit yapmaya başlar önünüzden..sesini test etmeye çalışırsınız. en ufak bir titremeyi en ufak bir heyecan kırıntısını kendinize yorarsınız. 'demek o da etkileniyor' dersiniz ya da tam tersi..sesinde ki soğukluğu algılamaktan korkarsınız. o soğukluksize dair içinde hiçbişey kalmadığını gösterecektir ve bununla yüzleşmek o an için hiç te işinize gelmeyecektir..

söylemek istediğiniz çok şey vardır. 'özledim' demek istersiniz ama bunu içinizden söylersiniz.aynı şekilde karşılık görememeyi kaldıramayacağınız için tedirginsinizdir.
sahi neden ayrılmıştınız? neydi bu aşkı bitiren şey? düşündüğünüzde nede anlamsız gelir. belki basit bir kavga belki bir kıskançlık belkide bir ihanet. ama hiçbir önemi yoktur artık. oradasınız onun yanında. gözünüzün önünde hep onunla olduğunuz anlar vardır..

ayrıldığınızilk anlarda ne kadar da umutsuzdunuz. günler geceler geçmek bilmezdi..sayardınız amabitmezdi..gözyaşları hücuma kalkmaya hazır askerler gibi beklemektedir gözlerinizin içinde. konuştukça ağlamamak için zor tutarsınız kendinizi..neden demek istersiniz..'neden bitti'...diyemezsiniz...dudaklarınızı ısırırsınız.içinize akar gözyaşları çaresiz..zayıflığınızı anlamasını istemezsiniz..

oydu yıldıznınız bir zamanlar. siz her yıldıza onun adını verirdiniz...ama yoktur o yıldız artık..yıldızsız gecelerde yaşamaya mahkumsunuzdur ya da kendinize yeni bir yıldız bulmuşsunuzdur..
ne yapıyorum ben diye sormaya başlarsınız bir anda. telefonu 'kendine iy bak' sözüyle kaparsınız ve yalnız kalırsınız..bir garip duygu çöker omuzlarınıza..ve o duyguyla uyuyakalırsınız..

sabah uyandığınızda kendinize 'neydi bu' diye sorarsınız..cevabı yoktur..işte öyle birşeydi bu..o an yaşadığınız ve belkide bir daha hiç yaşamayacağınız birşey......

bişey deil yha gercek ask işdee